Η ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Η συμπεριληπτική εκπαίδευση αποτελεί μια καινοτόμο φιλοσοφία, της οποίας στόχος είναι η πλήρως συμμετοχική εκπαίδευση όλων των παιδιών στο σχολικό πλαίσιο, μέσω του σχεδιασμού κατάλληλων αναλυτικών προγραμμάτων και της εφαρμογής πρακτικών και μεθόδων που ανταποκρίνονται στο φάσμα της ετερότητας των μαθητών (Στασινός, 2020).
Οι μέθοδοι και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται από την συμπεριληπτική εκπαίδευση, δύναται σε πολλές περιπτώσεις να υιοθετηθούν και από την διαπολιτισμική εκπαίδευση, προκειμένου να μπορέσει να επιτευχθεί μία καλύτερη εφαρμογή της εκπαιδευτικής πράξης και να προωθηθούν οι διαπολιτισμικές πρακτικές στα πλαίσια των πολυπολιτισμικών σχολείων της σύγχρονης εποχής (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, 2022).
Μια βασική λοιπόν πρακτική της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην διαπολιτισμική εκπαίδευση αποτελεί η συνεργατική μάθηση μεταξύ των μαθητών, μέσω της οποίας μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά το αίσθημα του αμοιβαίου σεβασμού, της κατανόησης και της αποδοχής της διαφορετικότητας ανάμεσα στους μαθητές. Η συνεργατική μάθηση, δίνει την δυνατότητα στους μαθητές να αναδείξουν τα πολιτισμικά τους στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει εντός της σχολικής τάξης την συζήτηση των εμπειριών των μεταναστών μαθητών, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην άμβλυνση των διακρίσεων και προκαταλήψεων που ήδη υπάρχουν. Στη διαδικασία αυτή, σημαντικό ρόλο έχει και ο εκπαιδευτικός, ο οποίος οφείλει να έχει τις κατάλληλες γνώσεις προκειμένου να είναι σε θέση να εφαρμόσει την πρακτική αυτή, δομώντας κατάλληλα τις ομάδες ανάλογα με τις δεξιότητες και τα διάφορα στυλ αλληλεπίδρασης των παιδιών (Αγγελίδης & Χατζησωτηρίου, 2013).
Επίσης, άλλη μία πρακτική της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτελεί η ανάπτυξη δικτύων συνεργασίας α) ανάμεσα στα σχολεία, β) ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους ειδήμονες, καθώς και γ) ανάμεσα στα σχολεία, την οικογένεια και την κοινότητα. Με αυτή την πρακτική, δίνεται η δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων, ιδεών και πρακτικών που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά την λειτουργία της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Στις μεθόδους αυτές, συμπεριλαμβάνονται πρακτικές όπως είναι η διοργάνωση ειδικών σεμιναρίων για τους εκπαιδευτικούς, η διοργάνωση σεμιναρίων για τους γονείς από το σχολείο και την κοινότητα, η ενημέρωση των γονέων σχετικά με τα σχολικά προγράμματα και την πρόοδο των παιδιών τους, η συμμετοχή των γονέων στην λήψη αποφάσεων κ.τ.λ (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, 2022).
Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική αποτελεί και η πρακτική της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, κατά την οποία δίνεται η δυνατότητα προσαρμογής της διδασκαλίας στις διάφορες εμπειρίες και τις ανάγκες των μεταναστών μαθητών. Η διαφοροποιημένη διδασκαλία εφαρμόζεται με μια σειρά από διδακτικές και διοικητικές διαφοροποιημένες πρακτικές όπως είναι η χρήση οπτικοακουστικών μέσων κ.τ.λ (Αγγελίδης & Χατζησωτηρίου, 2013).
Συνοψίζοντας, η υιοθέτηση και η εφαρμογή των συμπεριληπτικών πρακτικών από την διαπολιτισμική εκπαίδευση, έχει ως απώτερο στόχο την επιτυχία όλων των μαθητών ανεξαρτήτων εθνικότητας, φύλου, κοινωνικής τάξης κ.τ.λ. Ταυτόχρονα, τα διαπολιτισμικά σχολεία αποκομίζουν και άλλα σημαντικά οφέλη από την εφαρμογή των πρακτικών αυτών, όπως την συνεργατική και συλλογική εργασία, το ανεπτυγμένο αίσθημα υπευθυνότητας από μέρους των εκπαιδευτικών, την γονεική εμπλοκή κ.τ.λ (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, 2022).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Αγγελίδης, Π., & Χατζησωτηρίου, Χ. (2013). Διαπολιτισμικός Διάλογος στην Εκπαίδευση: Θεωρητικές Προσεγγίσεις, Πολιτικές Πεποιθήσεις και Παιδαγωγικές Πρακτικές. Διάδραση.
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. (2022, Απρίλιος 22). Αξιοποίηση των πρακτικών της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης από τα διαπολιτισμικά σχολεία. [παρουσίαση]. https://courses.unic.ac.cy/pluginfile.php/2487417/mod_resource/content/0/%CE%95%CE%B2%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1%2012.pdf
Στασινός, Δ. (2020). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η ελκυστική εκδίπλωση της στο Νέο Ψηφιακό Σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές. Παπαζήση.
Κακκαλή Κυριακή,
Εργοθεραπεύτρια, M.Ed. Ειδικής Αγωγής
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ